Ruben Koerhuis (1959) heeft zich altijd met beeld bezig gehouden. Als maker van (opdracht)video’s en fotograaf is hij gewend aan het invullen van een vaststaand kader. Het ‘waarom’ van dat beeld, als bewust onderdeel van een groter geheel, staat daarbij altijd centraal. Ook in de vormgeving.
Dat uitgangspunt brengt hij ook binnen kunstvormen die niet in de opdrachtsfeer liggen: zoals schilderen, (film)muziek en de vrije, persoonlijke fotografie. Het beeld moet altijd een reden hebben. In die zoektocht speelt het gegeven ‘tijd’ een grote rol. Dat uitte zich uiteindelijk -licht filosofisch- in het maken van een serie klokken op basis van foto’s van versleten, antieke horloges: ‘tijd met een verleden’. Deze reeks vormt de basis van wat later ‘brokenfaces.com’ zou worden: een serie eenmalige tijdsobjecten gemaakt van gebruikt metaal.
Ruim drie jaar is daarbinnen geoefend en gezocht naar wat metaal 'doet’ en wat er voor nodig is om het naar eigen hand te zetten. Van vorm tot patina. Het gevoel om verhalend met metaal te werken was er al, maar de tijdsaanduiding was een grens die eerst nog nodig bleek als rem. Zonder die afbakening werd een ‘vrij beeld' een eindeloze afweging en om teleurstelling in deze nieuwe vorm, ook als ambacht, te voorkomen, werd de klok bewust als interne opleiding gebruikt.
Maar eigenlijk was na de eerste metaallas de vrije beeldmaker al geboren. Parallel aan wat er wel naar buiten gebracht via de klokken, werd er ‘stiekem’ gezocht naar vormen waarmee de klok kon worden losgelaten. Het overkoepelende thema is uiteindelijk gevonden in de bol (de sphere). Na een paar voorzichtige proefobjecten, is in het werk dat uiteindelijk in één keer naar buiten is gebracht, de bol verworden tot de basis-verhalenverteller. Als een verpersoonlijking van de maker, van zijn ziel, zijn motivatie of zijn ‘zijn’. Achteraf gezien is dit geen toeval. Jaren geleden is dit thema eerder gebruikt in verschillende series vrije fotografie. Het moest alleen weer op de juiste plek vallen. Vanaf die dag kon de rem worden losgelaten en mocht er in de openbaarheid eindeloos gewerkt worden met een nieuwe, ontzettend spannende horizon.
Evolutie 2021: het zoeken en vertellen met de bol als een vast gegeven, uitte zich in ± 100 naar buiten gebrachte beelden, tot het eind van 2020. Daarna werd de symbolen gevonden in alternatieve vormen en in vaak terugkerende materialen zoals lood, hout en leisteen. Op dat moment werd de sphere als vast thema losgelaten.
Ruben is kunstenaar lid van Pulchri Studio Den Haag. Bezoek de site van Pulchri.